İnsanüstü olmadıkları, sonsuz bir ömür sürmedikleri ve servetler içinde yüzmedikleri halde, bizler gibi etten kemikten insan oldukları, topraktan gelip, su içtikleri halde onların gözleri bizim görmediklerimizi gördü, kulakları bizim duymadıklarımızı duydu. Pekçoğunun cesetleri de bugün ortada yok. AMA İNSANLIK ÜSTÜN GAYRETLERİNİN, BÜYÜK DÜŞÜNEN ANLAYIŞLARININ BEREKETİNİ ASIRLARDIR KULLANIYOR. Fudayl bin İyad, eşkiyalık yapan kötülerle birlikteydi. Âşık olduğu bir cariyenin evine sızarken yan odadan gelen iman edenlerin kalplerinin ürperme anı gelmedi mi ayetini duyunca GELDİ YARABBİ GELDİ diyerek yola girdi. ALLAHTAN KORMAK deyince akla o geldi. İşi vaktinden çok olmak, ahireti dünyaya ezmirmemek, İşi vaktinden çok olmak, dünyayı da ihmal etmemektir. İşi vaktinden çok olmak, hakkı üstün tutmak için gayret etmektir. İşi vaktinden çok olmak, insan üzerine yatırım yapmak, nesil yetiştirmektir. İşi vaktinden çok olmak, kendin için yaşamamaktır.